GİDEMİYORUZ DA, KALAMIYORUZ DA

Alıp başımızı gitmek isteriz bazen. 

Uzaklara, bilmediğimiz topraklara, kimsenin tanımadığı mekanlara....
Hele de Türkiye'nin en ufak ilinde yaşıyorsanız sık sık hayal edersiniz, başka yerlerde yaşamayı.
Aslında kastettiğimiz daha çok gezilecek daha büyük şehirlere kaçmak değil, gönül rahatlarıyla yürüyeceğimiz sokaklardır aslında.
Kalabalıklara değil de tanınmayacağımız yerlere uzaklaşmaktır hayalimiz.

Yalova'da yaşamayan bilemez.
Burada herkes bir birini tanır, herkes bir biriyle selamlaşır, herkes karşısındakinin mazisinde yer almıştır.
İllaki aynı asansöre bindiğiniz insan, bir yerden ahbabınız olma potansiyeline sahiptir.
Çok ufaktır Yalova... 
Yanımızdan geçen insanla mutlaka ya aynı okula gitmişizdir, ya aynı konserde eğlenmişizdir, ya da aynı marketten alışveriş etmişizdir.
Türkiye geneline bakıldığında çok önemli bir il olsa da, yaşayanlar için mahalledir Yalova.

İş için, eğitim için, bazende sırf gezmek için elbette çıkarız şehir dışına.
Nerelisin diye sorana ''Yalova'' cevabını veririz.. ''Hmm biliyorum'' yanıtını alırız..
Aslında bir halt bildiği yoktur Yalova hakkında.
Ya İzmir'e giderken kullanmıştır dörtyolu, ya da İstanbul'a geçerken Topçular'da binmiştir feribota.

Kimisi de böyle itiraf eder ''Sadece geçmiştik, merkezine girmedik'' diye.
Bilmez ki geçtiği o trafik dolu dörtyolun sadece 500 metre ilerisi cennettir, aşktır, mutluluktur.
Bir yanı ormanlarla kaplı oksijen kaynağı, bir yanı masmavi deniziyle hayal kurma alanı...

Boş verin bilmesinler.
Onlar geçip gitsinler Yalova'dan...
Zaten bizde onların gittiği yerlere gidemiyoruz ki.
Sadece hayal ediyoruz alıp başımızı gitsek diye.
Ama gidemiyoruz da kalamıyoruz da...

İşte böyle bir yer Yalova.
Aşk gibi hem severiz hem nefret ederiz...
Bilmeyene ''Cennet'' gibi anlatırız, bilenle ''Cehennem'' muhabbeti.
Bursa İzmit ve İstanbul arasında, Bermuda Şeytan Üçgeni..
Terk edenlere imrensede bazıları, terk edip dönenlerin gözlerinde buluruz Yalova sevdasını...